शहर नकोसे झाले!

बंध स्वत:शी जुळता कोणी जवळ नकोसे झाले
इतके आवडले की शेवट शहर नकोसे झाले!

रस्तोरस्ती फुलली होती गर्दी चिरकाळाची
तरी चांगली ओळख होती रस्त्याशी रस्त्याची!
भटकत होतो गर्दीमध्ये एकटाच आनंदे
तर्‍हा वेगळी होती माझी इवल्याशा जगण्याची
जगण्यावरच्या प्रेमापायी मरण नकोसे झाले १

निसटुन जाती थेंब टपोरे अलगद टिपता टिपता
वार्‍यासंगे उडून जाती सुगंध बघता बघता
एक दिलासा हवाहवासा अवचित कुठून आला?
भास वाटला खरा, ओंजळीमध्ये जपता जपता
मोहक, मोघम वाक्यांमधले वचन नकोसे झाले २

वेळ उपाशी अखेर दारी याचक बनुनी आली
भासांमधले हिशेब सारे चुकते करून गेली
खर्चातुनही जमेस उरली निव्वळ काळिजमाया
जगण्यासाठी पुन्हा एकदा कारण देऊन गेली
पाउल निघता थांबवणारे प्रहर नकोसे झाले ३

नचिकेत जोशी (३१/७/२०१२)