पालखी

(मार्च २०१० मध्ये पुण्यात झालेल्या अखिल भारतीय मराठी साहित्य संमेलनातील कविसंमेलनामध्ये कवि-कट्ट्यावर सादर केलेली आणि maayboli.com च्या दिवाळी अंक २००८ मध्ये प्रकाशित झालेली गझल)

मोकळा आहे बरा मी, कोणत्या गर्तेत नाही
रात्र माझी, स्वप्न माझे, झोप उसनी घेत नाही

प्रेम मी केले तुझ्यावर, यात माझी चूक नाही
प्रेम कोणावर करावे?- हा कुठे संकेत नाही

आखल्या रेघेत हल्ली बरसते आभाळ माझे
(एकही वादळ अताशा सोबतीला येत नाही)

आपुल्या नात्यास कोणी पाहिजे ते नाव द्यावे...
ते तसेही कोरलेले हातच्या रेषेत नाही

धूळ आहे, मळभ आहे, ही हवाही उष्ण आहे
उंच आकाशात उडण्य़ाचा मनाशी बेत नाही

ताटवे फुलतात बाकी आजही बागेत माझ्या
फूल तू चुरगाळलेले आजही बागेत नाही!

एक आहे विश्व माझे माणसांनी घेरलेले
एक व्यक्ती सोडुनी कोणी तुझ्या दुनियेत नाही

पालखी उठताच माझी दोन डोळे चिंब झाले
आणि विझण्याची तयारी माझिया राखेत नाही

वाहत्या गर्दीत माझा चेहरा पाहू नको तू
मुखवटे आहेत तेथे, त्यात हा 'नचिकेत' नाही

नचिकेत जोशी (१०/१०/२००८)