कल्हईवाला

काय म्हणे तर तिचा एकदा नकार आला
बेघर दु:खाला मोठा आसरा मिळाला

कायम झटलो ज्यांच्यासाठी, तेही फसले!
म्हणून गेले जाताना, "नौटंकी साला!"

सौंदर्याची व्याख्या त्यांना पटली नाही!
त्यांना ठाउक होती केवळ 'ती' मधुबाला!

खरडत गेला, गर्दी जमली, टाळ्या पडल्या
हळूच त्याचा व्यासंगी साहित्यिक झाला!

मर्जीवरती तुझ्या चालले आहे सारे!
इलाज नाही! नावच नाही या नात्याला!

कौतुक व्हावे यासाठी ही धडपड हल्ली!
ओळखही आवश्यक नसते हव्यासाला

मी दु:खाच्या चर्येवर आणतो झळाळी
येइल तुमच्याही दारी हा कल्हईवाला!

- नचिकेत जोशी (२६/३/२०१२)