(या गझलेची प्रेरणा - सुरेश भटसाहेबांची "निमूट माझे जिणे मला सोसता न आले" ही ओळ)
मनातलेही मनामध्ये ठेवता न आले
निमूट माझे जिणे मला सोसता न आले
सुरेख होत्या छटा तरीही उदासवाण्या!
नभास वेळीच हुंदके रोखता न आले
चिकार केला प्रवास पण ना स्मरे कुणाला!
कुठेच माझे ठसे मला सोडता न आले
म्हणायची ती, "नकोस मागू, कुठून आणू?"
तिच्यात होते, तिला मुळी शोधता न आले
तिला मिळाला हळूच झोका कुठुन तरी, मग -
जमीन सुटली, हवेतही थांबता न आले
कधीच समजून घेत नाहीस ना मला तू?
म्हणा, मलाही कधीच समजावता न आले
तुला हवे जे तसे वागुनी मला बघू दे
मला हवे ते तुला कधी वागता न आले
मनात होत्या गगन भरार्या, समुद्र-सफरी
मनास पाऊल एकही टाकता न आले
बसून रात्री दिवसभराचा हिशेब केला
सुटे सुटे सुख खिशातले मोजता न आले
नचिकेत जोशी (२४/५/२०१३)
मनातलेही मनामध्ये ठेवता न आले
निमूट माझे जिणे मला सोसता न आले
सुरेख होत्या छटा तरीही उदासवाण्या!
नभास वेळीच हुंदके रोखता न आले
चिकार केला प्रवास पण ना स्मरे कुणाला!
कुठेच माझे ठसे मला सोडता न आले
म्हणायची ती, "नकोस मागू, कुठून आणू?"
तिच्यात होते, तिला मुळी शोधता न आले
तिला मिळाला हळूच झोका कुठुन तरी, मग -
जमीन सुटली, हवेतही थांबता न आले
कधीच समजून घेत नाहीस ना मला तू?
म्हणा, मलाही कधीच समजावता न आले
तुला हवे जे तसे वागुनी मला बघू दे
मला हवे ते तुला कधी वागता न आले
मनात होत्या गगन भरार्या, समुद्र-सफरी
मनास पाऊल एकही टाकता न आले
बसून रात्री दिवसभराचा हिशेब केला
सुटे सुटे सुख खिशातले मोजता न आले
नचिकेत जोशी (२४/५/२०१३)
No comments:
Post a Comment