Pages

Monday, August 22, 2016

ओंजळ

तुझ्या एका झुळुकीने माझे झाड सळसळे
तुझ्या प्रकाशाभोवती माझी तिरीप रेंगाळे

माझ्या देहाचा ठिपका तुझ्या कवेत आभाळ
तुझ्या हातात विसावे माझी फाटकी ओंजळ

होऊ पाहते आधार तुला पावलोपावली
अशी स्वप्नाळू बिचारी माझी अशक्त सावली

तुझे बेभान वादळ तुझे मंथन-तांडव
तुझ्या दारी घुटमळे माझे अबोल आर्जव

तुझ्यातून जन्म घेतो तुझ्यातच विसावतो
श्वास मंथर हिंदोळ देह पार्थिव उरतो

- नचिकेत जोशी (१९/८/२०१५)

1 comment:

प्रज्ञा said...

hi Nachiket, mi pradnya lalingkar from Navimumbai Nerul. tumachi trekchi aavad lekh photo sagalach khup chhan aahe. visheshatha swatahachi olakhahi tumi nemakya shabdat dili aahe