आभाळरस्ता

ओळ घेते गूढ गिरक्या, शब्द नाचवतो मला
एक साधा सरळ मिसरा ना कधी सुचतो मला

मी खरेतर एवढाही देखणा नाही मुळी
आरशामध्ये कुणाचा चेहरा दिसतो मला?

घोळके जमतात, गर्दी बदलते वाटेमध्ये
साथ शाश्वत जोखमीची फक्त मी करतो मला

भाग्य अन् दुर्भाग्य ठरते कोणत्या रेषेमुळे?
मीच हे घेऊन कुतुहल हात दाखवतो मला

भावते झुळझुळ तुम्हाला या नदीची लाघवी
डोह फसवा या नदीचा फार आवडतो मला

अर्थ शब्दांचा भलेही कळत नाही तेवढा
रोख आवाजातला पण नेमका कळतो मला

वाटते कित्येकदा की वाट मी व्हावे तुझी
पण तुझा आभाळरस्ता दूर हाकलतो मला

- नचिकेत जोशी (२२/९/२०१४)