क्षणिक उमाळे

देशावरचे प्रेम उफाळुन येते
फेसबूकची भिंत थरारून येते

झोपेमध्ये घोरत असतो कायम
जाग मनाला मध्येच दचकुन येते

पोट स्वतःचे भरले की मग सार्‍या -
उपेक्षितांची भूक जाणवुन येते

पुष्कळ चर्चा होते पेपरमध्ये
जनता नंतर रद्दी देउन येते

कर्तव्यांचे भान अचानक होता
भाषणसुद्धा टाळ्या घेउन येते

क्षणिक उमाळे बघून हसतो आता
दया स्वतःची स्वतःस पाहुन येते

देश बिचारा जिथल्या तेथे असतो
जबाबदारी खांदे बदलुन येते

पडेल हाही थर पोकळ भिंतींचा
वेळ कुणाची केव्हा सांगुन येते?

- नचिकेत जोशी (१४/८/२०१४)

(सर्वच काफियांमध्ये र्‍हस्व उकाराची सूट घेतली आहे.)