चांदणे आहे खरे की भास नुसता?
भूतकाळाचा जिवाला त्रास नुसता!
अजुनही तितकीच आवडते मला ती
अजुनही फुलतो मनी मधुमास नुसता
अजुनही ती दाटते मेघांप्रमाणे
अजुनही मी बांधतो अदमास नुसता!
मार्ग होते वेगळे प्रत्येकवेळी
जवळ आल्याचा जरा आभास नुसता
ती तुझी नाहीच हे तू जाण वेड्या!
दोन खाटांनाच म्हण सहवास नुसता
अंबराचा थांगही लावेन म्हणतो
मोजला आहे धरेचा व्यास नुसता
मी विरक्ती घेतली आहे खरे तर
आत अजुनी नांदतो हव्यास नुसता!
मी कशी फेडू उधारी जीवना ही?
घेत असतो रोज मी गळफास नुसता
मी किती जगलो मलाही आठवेना
घेतला मी शेवटीही श्वास नुसता
- नचिकेत जोशी (११/८/२०११)
No comments:
Post a Comment