दूर चालली वाट

दूर चालली वाट अनामिक कितीक आले, कितीक गेले
या वाटेने मुक्कामाला शोधत हे आयुष्य निघाले

कधी थांबलो वळणावरती, जरा विसावा हवा म्हणूनी
नंतर कळले, निसटून गेली, मोठी संधी क्षणात पुढुनी
पुन्हा जुळविता पाऊल सोबत, दु:ख जरासे हलके झाले
या वाटेने मुक्कामाला शोधत हे आयुष्य निघाले १

कधी गवसले आपुलकीचे झरे आगळे मातीमधले
तहान शमता पुढे जावया, थकले चेहरे पुन्हा उजळले
कमान होऊन अवतीभवती इंद्रधनुने रंग उधळले
या वाटेने मुक्कामाला शोधत हे आयुष्य निघाले २

ऋतुराजाचे अन् राण्यांचे इथे पाहिले रम्य सोहळे
स्वतःमध्येही रमण्याइतके इथे भोगले बाल्य कोवळे
कधी काळच्या शपथांमधले भावविश्व गलबलून आले
या वाटेने मुक्कामाला शोधत हे आयुष्य निघाले ३

धुळीत इथल्या दिसते जगणे निघून गेल्या वाटसरूंचे
कुठेच नसती ठसे पुसटसेही माघारी आलेल्यांचे
पाऊल पाऊल जगता जगता हेही कोडे उलगडले
या वाटेने मुक्कामाला शोधत हे आयुष्य निघाले ४

- नचिकेत जोशी (१७/१२/२०११)
वृत्त - वनहरिणी (८-८-८-८)
या कवितेवर आधारित ध्वनिचित्रमुद्रण जालरंग प्रकाशनाच्या ’शब्दगाऽऽरवा २०११’ या हिवाळी अंकात प्रसिद्ध झाले आहे.
त्याची लिंक -
http://hivaaliank2011.blogspot.com/search/label/%E0%A4%A7%E0%A5%8D%E0%A4%B5%E0%A4%A8%E0%A5%80%E0%A4%9A%E0%A4%BF%E0%A4%A4%E0%A5%8D%E0%A4%B0%E0%A4%AE%E0%A5%81%E0%A4%A6%E0%A5%8D%E0%A4%B0%E0%A4%A3?max-results=1